tələffüz — is. <ər.> Bir hərfi və ya sözü, kəlməni söyləmə xüsusiyyəti, tərzi. Tələffüz xatası. Aydın tələffüz. Düzgün tələffüz. Tələffüz etmək – sözü, kəlməni düzgün və ya yanlış söyləmək, demək. . . <Dürrə> «plankton» sözünü çətinliklə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təhəffüz — ə. 1) özünü mühafizə etmə; qorunma; 2) karantin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tələffüz — ə. 1) sözün şifahi deyilməsi; 2) sözü söyləmə tərzi, ifa tərzi, şivə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təfxim — ə. 1) böyütmə, artırma; 2) bir səsi dolğun tələffüz etmə, vurğulama; sözü diqqəti cəlb edəcək surətdə aydın və bərkdən tələffüz etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
deyiliş — is. Deyilmə tərzi, tələffüz tərzi; tələffüz. Sözün deyilişi. – Xəlil sözlərin deyilişindən hiss etdi ki, Bəhmən daha samovara baxmır. İ. Məlikzadə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diksiya — <lat.> Sözlərin tələffüz tərzi; tələffüz. Artistin gözəl diksiyası var. Onun diksiyası aydın deyil … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şivə — is. <fars.> 1. Danışma tərzi, tələffüz tərzi, tələffüz. Dostum haman kitabı bükdü, qoydu stolun üstə və durdu, getdi, şkafdan yenə bir köhnə kitab çıxartdı, gətirdi və həmən kitabı iki əlilə yuxarı qalxızdı, şairanə bir şivə ilə mənə dedi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
loğalaxlamax — I (Qazax, Gəncə) bükmək. – Paltarı loğalaxlama, xarav olar (Qazax); – Paltarı nə yaxşı loğalaxlıyıflar (Gəncə) II (Borçalı) səhv tələffüz etmək. – Hasan danışanda loğalaxle:r … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
heca’ — ə. sözün birdəfəyə tələffüz olunan səsi və ya səs birləşməsi hissəsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ibn — ə. 1) oğul; 2) şəxs adları sistemində atanın adının əvvəlinə qoşularaq «ata adı» komponentini yaratmağa xidmət edir və tələffüzdə qoşulduğu addan ayrılır, məs.: Əbu Əli ibn Sina, İbn Xəldun, İbn Müqəffə və s.; 3) ümumi ismə qoşulduqda və ya əmələ … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ləfz — ə. 1) söz, kəlmə; 2) deyiliş, tələffüz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
